Księża odwiedzają chorych w ich domach w każdą I sobotę miesiąca od godz. 8:30. Istnieje możliwość zgłaszania nowych chorych. Można to uczynić w biurze parafialnym lub dzwoniąc na numer telefonu do księdza dyżurnego.

W nagłych przypadkach, gdy potrzebny jest ksiądz z sakramentami do osoby umierającej, prosimy dzwonić o każdej porze dnia i nocy na numer telefonu księdza dyżurnego. Księża gotowi są w każdej chwili, aby udzielić osobie potrzebującej ostatniej posługi.

Sakrament namaszczenia chorych nie jest sakramentem przeznaczonym tylko dla tych, którzy znajdują się w ostatecznym niebezpieczeństwie utraty życia. 

Jest to sakrament, który daje nam specjalną łaskę cierpienia, łaskę chrześcijańskiego przyjmowania i przeżywania choroby. Dlatego nie bójmy się tego sakramentu! Odpowiednia zatem pora na przyjęcie tego sakramentu jest już wówczas, gdy wiernym zaczyna grozić niebezpieczeństwo śmierci z powodu choroby lub starości. Odrzućmy fałszywe myślenie i odczucia związane z namaszczeniem chorych. Nie łączmy tego sakramentu ze śmiercią! Pierwszą łaską sakramentu namaszczenia chorych jest zgładzenie grzechów (połączony z sakramentem pokuty) oraz łaska umocnienia, pokoju i odwagi, by przezwyciężyć trudności związane ze stanem ciężkiej choroby lub niedołęstwa starości. Ta łaska jest darem Ducha Świętego, który odnawia ufność i wiarę w Boga oraz umacnia przeciw pokusom złego ducha, przeciw pokusie zniechęcenia i trwogi przed śmiercią. Wsparcie pana przez moc Jego Ducha ma prowadzić chorego do uzdrowienia duszy, a także do uzdrowienia ciała, jeśli taka jest wola Boża. Jest ono ostanie w szeregu świętych namaszczeń, które wyznaczają etapy życia chrześcijanina: namaszczenie przy chrzcie wycisnęło na nas pieczęć nowego życia; namaszczenie przy bierzmowaniu umocniło nas do życiowej walki. To namaszczenie przypomina nam koniec naszego ziemskiego życia i zabezpieczającą nas na ostatnią walkę przed wejściem do domu Ojca.

Dla kogo jest przeznaczony:
   - dla chorych,
   - dla osób w podeszłym wieku,
   - dla osób, którym zagraża niebezpieczeństwo śmierci (np. choroba, zbliżająca się ciężka operacja)

Sakrament chorych można przyjąć wiele razy w ciągu swojego życia.

Co należy przygotować na przybycie kapłana do domu chorego?
- stolik, na nim krzyż,
- obok zapalona świeca,
- spodeczek, na nim nieco waty lub chleba,
- woda święcona,
- szklanka z wodą i łyżka,
- ręcznik.
Pamiętajmy o godnym przyjmowaniu sakramentu. Domownicy wraz z kapłanem i chorym wspólnie się modlą. Nie czekajmy do ostatniej chwili. Tutaj chodzi o wieczność!