KURIA BISKUPIA
KOSZALIŃSKO-KOŁOBRZESKA
WDZIĘCZNI ZA NASZ KOSZALIŃSKO-KOŁOBRZESKI KOŚCIÓŁ
W JUBILEUSZU 450-LECIA OBECNOŚCI PANI SKRZATUSKIEJ
Drodzy Siostry i Bracia,
Współbracia w Kapłaństwie, Osoby życia konsekrowanego, Umiłowani Diecezjanie!
Zbliżamy się do doniosłego wydarzenia w życiu naszej Diecezji – jubileuszu 450 lat obecności Piety
Matki Bożej Bolesnej, Pani Skrzatuskiej. Jest to czas radosnej wdzięczności za nieustanną opiekę
Maryi, która od wieków jest blisko nas, niosąc pocieszenie, nadzieję i siłę w codziennym życiu.
Historia ludzi na ziemi skrzatuskiej splata się nierozerwalnie z obecnością Piety w sanktuarium
w Skrzatuszu. Jej kult rozkwitał przez pokolenia, będąc źródłem duchowego umocnienia i pokoju.
Już w 1660 roku biskup poznański Wojciech Tolibowski uznał Pietę za cudowną na podstawie
udokumentowanych cudów dokonanych za pośrednictwem Matki Bożej Bolesnej.
Pomimo trudnych czasów, wojującego protestantyzmu, zaborów, zmieniających się granic,
sanktuarium w Skrzatuszu dla kolejnych pokoleń było miejscem stabilizacji i duchowej przemiany,
ale też nieprzerwanej kultury słowa Bożego w języku polskim. Po II Wojnie Światowej i wielkiej
migracji ludności, Stolica Apostolska powołała w 1972 roku naszą Diecezję Koszalińsko-
Kołobrzeską. Skrzatusz stał się sanktuarium diecezjalnym, zaś w roku 1988 Pieta została
ukoronowana papieskimi koronami, pobłogosławionymi przez św. Jana Pawła II. To miejsce,
w ostatnich latach, dzięki wysiłkowi całej diecezji, przez renowację kościoła, budowę domu
pielgrzyma, ale przed wszystkim przez liczne rekolekcje i rosnącą liczbę pielgrzymów, stało się
duchową stolicą naszej diecezji.
W dzisiejszych czasach, gdy wiara tradycyjna nie zawsze potrafi kształtować wiarę kolejnych
pokoleń, Maryja uczy nas wiary opartej na osobistym i pogłębiającym się doświadczeniu Boga. Aby
wiara była siłą niosącą przez chwile szczęśliwe i trudne wyzwania życia, musi dotykać serca
i sprawiać, że całym sobą przylgniemy do Boga. Same przekonania, zasady etyczne i określenia
dogmatyczne nie wystarczą. Zapytano wielkiego teologa Yves’a Congara: „Co należy czynić, aby
pomóc współczesnym ludziom odkrywać w wierze piękno Ewangelii i wartość życia z Bogiem?”
Odpowiedział: „Trzeba tworzyć miejsca modlitwy, miejsca, w których Bóg jest niemal dotykalny.”
Skrzatuska świątynia od XVI wieku jest właśnie takim miejscem, gdzie niewyobrażalnie wielka
miłość Boga do człowieka oraz opieka Maryi są przeżywane głęboko i autentycznie, przynosząc
2
owoce w postaci przemian ludzkich serc. Sanktuarium stało się skarbnicą niezliczonych godzin
modlitwy, wypowiadanej dniem i nocą. Przed obliczem Matki Miłości Zranionej i Matki Naszej
Nadziei ogromne rzesze ludzi odnajdują ukojenie w bólu, pokój serca, nawrócenie i uzdrowienie.
Siostry i Bracia, dzisiejsze Święto Podwyższenia Krzyża Świętego prowadzi nas do misterium
zbawienia, które dokonało się na Golgocie. To właśnie na Golgocie, na Krzyżu Jezus ofiarował
nam Maryję jako naszą Matkę. W słowach wypowiedzianych z krzyża Jezus ustanawia więź, która
tworzy Kościół – wspólnotę uczniów z Bogiem i między sobą. Jezus najpierw zwraca się do swojej
Matki: „Oto syn Twój”. Kim jest ten syn? Jest nim nie tylko umiłowany uczeń Jezusa – św. Jan, ale
przede wszystkim sam Jezus. Każdy ma prawo od tamtej pory czuć się umiłowanym uczniem Boga,
gdy tylko usłyszy „Oto matka Twoja”. Skrzatusz jest miejscem objawienia tej niezwykłej relacji, tu
możemy ujrzeć, jak Maryja staje się matką wszystkich uczniów Chrystusa – Kościoła. Stajemy się
wówczas rodziną braci i sióstr w wierze, wypełnia się pragnienie Jezusa.
W ten sposób umiłowany uczeń uczestniczy duchowo w życiu Jezusa, Maryja staje się jego
duchową matką, nową Ewą, bez której trudno wyobrazić sobie udział w życiu Jezusa. Ewangelista
kończy ten fragment słowami „i od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie”.
Skrzatuska Pieta, przedstawiająca Maryję trzymającą umęczone Ciało Jezusa, jest ikoną tego
testamentu „od tamtej godziny”. Matka Miłości Zranionej, jak ją nazywamy od niedawna
w Skrzatuszu, przeżyła cierpienie i śmierć Syna. Stała się znakiem Naszej Nadziei, bo to
doświadczenie miało swój pełny i zrozumiały sens w Zmartwychwstaniu. Jej twarz, pełna ufnej
wiary zamiast rozpaczy, promieniuje pewnością, że Bóg dotrzymuje słowa, nie zawodzi i ostatnie
słowo wypowiada w wielkanocny poranek. Wpatrując się w Pietę, odkrywamy, że krzyż Chrystusa
jest nie tylko miejscem upokarzającego cierpienia i śmierci, ale niespodziewanie znakiem miłości,
która pokonuje grzech i śmierć. Maryja, stojąc pod krzyżem, uczy nas przyjmować wolę Bożą,
czasami niezmiernie trudną i niezrozumiałą. A cóż powiedzieć o przeżyciach, lękach i mnóstwie
pytań, gdy stajemy bezradni wobec ludzi czyniących zło, gdy wokół nas wzmaga się agresja,
przemoc, wzajemna niechęć, kłótnie, wybuchają kolejne wojny? A nawet, gdy nie jest łatwo
powiedzieć „jestem katolikiem”, „uczniem Chrystusa” w szkole, miejscu pracy czy w gronie
znajomych i gdzie wydaje się, że gaśnie światło wiary, rozlewa się obojętność w świętych sprawach,
niewrażliwość na grzech, a wielu krępuje się okazać chrześcijańską miłość i miłosierdzie.
Przez ostatnie trzy lata w naszych parafiach gościliśmy wędrujący wizerunek Matki Bożej Bolesnej.
Jej obecność podczas peregrynacji dawała nam poczucie szczególnej bliskości i wzruszenia.
Kontemplując Skrzatuską Pietę, stawaliśmy się w parafiach uczestnikami tajemnicy miłości,
trwającej pomimo cierpienia i prowadzącej do życia w zmartwychwstaniu. Maryja ze Skrzatusza
towarzyszyła naszym rodzinom, umacniała więzi duchowe, rozpalała miłość i pomagała odkryć
drogi życia z Jezusem. To jest jej ciągle ta sama misja – jak niegdyś pierwszych uczniów
w Wieczerniku, zbierać ludzi w oczekiwaniu na dary i światło Ducha Świętego, pokazywać Jezusa,
zwłaszcza w najbardziej beznadziejnych sytuacjach, uczyć życia łaską Zbawiciela.
Zachowując w pamięci te niezwykłe doświadczenia dla dalszego ożywienia wiary w obecność Matki
Syna Bożego, z serca zapraszam Was na obchody jubileuszowe w Skrzatuszu. W sobotę,
20 września 2025 roku, o godz. 13:00 rozpocznie się Diecezjalne Spotkanie Młodych „Magnificat”,
3
które będzie czasem modlitwy, radości i świadectw wiary. Proszę, by zaproszenie na modlitwę
młodzieży dotarło do młodych, do wychowawców, nauczycieli i katechetów, właśnie teraz na
początku roku szkolnego. W niedzielę, 21 września, o godz. 11:00 zapraszam wszystkich
pielgrzymów na nabożeństwo przygotowania, a o godz. 13:00 na uroczystą Eucharystię pod
przewodnictwem Nuncjusza Apostolskiego, abp. Antonio Guido Filipazziego. Penitencjaria
Apostolska wszystkim uczestniczącym w uroczystościach udzieliła odpustu zupełnego. Niech
nasze wspólne świętowanie, wyraz wdzięczności za doświadczane w Skrzatuszu łaski, umocni wiarę
i jedność w Kościele diecezjalnym. Kolejny raz „zabierzemy Maryję do siebie”.
Siostry i Bracia, już teraz dziękuję Wam za modlitwę, za obecność w Skrzatuszu, a tym samym
w tak wyjątkowej, historycznej chwili naszego Kościoła. Ośmielam się też, jak co roku, łącząc słowa
wdzięczności, prosić o materialne wsparcie dla skrzatuskiego Sanktuarium, wyrażone dziś
w złożonych na tacę ofiarach.
Tych zaś, którzy nie mogą uczestniczyć w naszej pielgrzymce do Skrzatusza, zachęcam do
duchowej łączności w czasie niedzielnych Mszy św. w swoich parafiach i osobistych modlitwach.
Będziemy mogli także łączyć się tego dnia z naszą wspólnotą w Skrzatuszu poprzez transmisję
celebracji Jubileuszu w TV Polonia, diecezjalną internetową telewizję „Dobre Media” i inne środki
przekazu.
Z serca błogosławię Was i Wasze rodziny, zachęcając do gorliwej modlitwy i otwartości na Boże
działanie.
bp Krzysztof Zadarko
Administrator Diecezji
Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Koszalin, dn. 12 września 2025 r.